ေမြးကင္းစကေလးအ႐ြယ္မွ အသက္နည္းနည္းႀကီးသည္အထိ လက္မစုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ရွိေသာ ကေလးမ်ားရွိၾကပါတယ္။
ကေလးငယ္မ်ားတြင္ လက္မစုပ္ရျခင္းသည္ သူတို႔၏စိတ္ထဲတြင္ လုံၿခဳံမႈ၊ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ စသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ားရရွိျခင္းေၾကာင့္ လက္မစုပ္တတ္ၾကပါတယ္။ သာမန္အားျဖင့္ လက္မစုပ္တာက အႏၲရာယ္မရွိေသာ္လည္း အသက္ႀကီးလာတဲ့အခါ သြားပိုင္းဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ားျဖစ္ေပၚႏိုင္ၿပီး လူမႈပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း ရွက္စရာတစ္ခုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္အသက္ႀကီးသည္အထိ အဲ့အက်င့္ေလးပါမသြားရေအာင္ မိဘမ်ားက ႀကိဳးစားျပဳျပင္ေပးဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။
ကေလးငယ္မ်ားက အသက္၄ႏွစ္ေက်ာ္လာလွ်င္ လက္မစုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ ေပ်ာက္သြားတတ္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ သူ႔အလိုလိုေပ်ာက္သြားပါက စိုးရိမ္စရာမရွိပါဘူး။ သို႔ေသာ္ အက်င့္ျဖစ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ကေလးမ်ားသည္ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားေနသည္ျဖစ္ေစ၊ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ တစ္ခုခုျဖစ္ေနသည္ျဖစ္ေစ လက္မစုပ္တတ္ပါတယ္။ မိဘမ်ားက မိမိကေလးငယ္၏ အမူအရာေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ေသခ်ာေလ့လာဖို႔လိုပါတယ္။ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္သည္ လက္မစုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ ျဖစ္လာျခင္းမွာ တစ္စုံတစ္ရာကို ေၾကာက္၍ ျဖစ္လာတာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ညဘက္အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ လက္မစုပ္ၿပီးမွ အိပ္ေလ့ရွိသလား ဆိုတာကို အေျဖရွာရပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုအေျဖရွာျခင္းဟာ လက္မစုပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ကိုေဖ်ာက္ဖို႔ အတြက္ အသုံးဝင္ပါလိမ့္မယ္။ စကားေျပာတတ္တဲ့အ႐ြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ မိဘမ်ားက ကေလးကို ေသခ်ာေမးၾကည့္ပါ။ ဘာေၾကာင့္ လက္မစုပ္ရသလဲဆိုတာကို ကေလးကိုယ္တိုင္က ေျပာလာျခင္းသည္လွ်င္ အေျဖရွာႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းေကာင္းတစ္ခုျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
လက္မစုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေတြ႕ရွိၿပီးသည့္အခါ မိဘမ်ားက အက်င့္ေပ်ာက္ေအာင္ တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပဳျပင္ႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးကို သက္ေတာင့္သက္သာျဖစ္ေစျခင္း၊ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြကို ေျပေပ်ာက္ေအာင္ အရင္ျပဳလုပ္ေပးျခင္းက လက္မစုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ကို ျပင္ႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးဆုံးအခ်က္ပါ။ ညဘက္ အေမွာင္ကို ေၾကာက္တတ္တဲ့ကေလးမ်ိဳးဆိုလွ်င္ ညမီးအိပ္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး ထြန္းထားၿပီး အိပ္ေစတာမ်ိဳး၊ ညဘက္ လက္မစုပ္ၿပီး အိပ္တတ္တဲ့ကေလးမ်ားဆိုလွ်င္ ပုံျပင္စာအုပ္ဖတ္ျပတာမ်ိဳး၊ သီခ်င္းဆို၍ေခ်ာ့သိပ္တာမ်ိဳး စသည့္နည္းလမ္းေလးေတြကို သုံးၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေလးေတြက်ေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားလာတဲ့အခါ စိတ္ညစ္တဲ့အခါ ပ်င္းေနတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ လက္မစုပ္တတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါမ်ိဳးမွာ ကေလးမ်ားကို ကစားစရာအ႐ုပ္ေလးမ်ားနဲ႔ ေဆာ့ခိုင္းပါ။ ကစားစရာမ်ားကို လက္ျဖင့္ ကိုင္တြယ္ကစားေနျခင္းအားျဖင့္ လက္မစုပ္ဖို႔ အေတြးမဝင္ေတာ့ပဲရွိေနပါလိမ့္မယ္။ ကစားစရာေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေစတာဟာ ဒီအက်င့္ကို ေဖ်ာက္ဖို႔အတြက္ အလြယ္ဆုံးနည္းလမ္းျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္အေနနဲ႔ ကေလးငယ္မွာ လက္မစုပ္ခ်င္လာတဲ့အခ်ိန္ လက္သီးဆုပ္ခိုင္းလိုက္တာမ်ိဳး လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ဖြက္တမ္းကစားၾကတာမ်ိဳး စသည္ျဖင့္ အာ႐ုံေျပာင္းေပးႏိုင္ပါတယ္။ ညဘက္အိပ္တဲ့အခါမွာလည္း ဝက္ဝံအ႐ုပ္လိုမ်ိဳး ကေလးႏွစ္သက္တဲ့ အ႐ုပ္တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကို ဖက္အိပ္ေစျခင္းျဖင့္လည္း လက္မစုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ကို တစ္ျဖည္းျဖည္း ေဖ်ာက္ေပးႏိုင္ပါတယ္။
အေပၚက ေျပာခဲ့တဲ့ အခ်က္ေတြနဲ႔ စည္း႐ုံးလို႔မွမရရင္ေတာ့ ကေလးလက္ေလးကို အိမ္မွာရွိေနတဲ့အခ်ိန္ သို႔မဟုတ္ ကေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ လက္ကို ပတ္တီးနဲ႔စည္းထားေပးျခင္း၊ ေျခစြပ္လိုမ်ိဳး အဝတ္တစ္ခုခုျဖင့္ အုပ္ထားေပးျခင္းျဖင့္လည္း ျပဳလုပ္ေပးလို႔ရပါတယ္။ ဒါကေတာ့ နည္းနည္းအက်ပ္ကိုင္တဲ့နည္းလမ္း ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
စကားေကာင္းမြန္စြာေျပာလာႏိုင္တဲ့အ႐ြယ္ မိဘစကားကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္လာတဲ့အ႐ြယ္ျဖစ္လာတဲ့အခါ မိဘမ်ားက ကေလးမ်ားနဲ႔ ေသခ်ာစကားေျပာၿပီး ေဆြးေႏြးသင့္ပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ကေလးေတြက လက္မစုပ္ေနတာကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သတိမထားမိတာေတြရွိတတ္ပါတယ္။ အရင္ဆုံးလက္မစုပ္တာက ေကာင္းတဲ့အေလ့အက်င့္တစ္ခုမဟုတ္ေၾကာင္း ေသခ်ာနားလည္ေအာင္ ေျပာျပၿပီး သူတို႔ကိုယ္တိုင္ သတိထားမိေစဖို႔ အသိေပးပါ။ အျပင္သြားတဲ့အခါ လူအမ်ားရွိတဲ့ေနရာသြားတဲ့အခါ ဒီလိုအျပဳအမူမလုပ္မိေစဖို႔ အခ်င္းခ်င္း သေကၤတတစ္ခုခုသတ္မွတ္၍ သတိေပးတာမ်ိဳး ျပဳလုပ္ေပးပါ။
အက်င့္တစ္ခုကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ဖို႔ဆိုတာ ခက္ခဲတဲ့ အရာတစ္ခုပါ။ ကေလးေတြဟာ မေကာင္းတဲ့အက်င့္တစ္ခုကို လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ အခ်ိန္တိုတိုအတြင္းမွာ ေဖ်ာက္ႏိုင္ဖို႔ဆိုတာ မိဘေတြရဲ႕ အားေပးမႈေတြ အမ်ားႀကီးလိုအပ္ပါတယ္။ ဆူပူေနမယ့္အစား ကေလးကို အက်င့္ဆိုတာ ေဖ်ာက္ဖို႔ခက္ေၾကာင္း၊ ႀကိဳးစားေနတဲ့ကေလးကို အားေပး ခ်ီးက်ဳးေနေပးဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ မွန္ေရွ႕မွာ သြားေစ့၊ ပါးစပ္ဟၿပီး သြားပိုးစားေနတာေတြ သြားအေပါက္ျဖစ္ေနတာမ်ိဳးရွိေနလွ်င္ ဒီလိုျဖစ္ရျခင္းက လက္မစုပ္ေနလို႔ျဖစ္ရေၾကာင္း၊ သြားလွလွေလးေတြျဖစ္ခ်င္ရင္ လက္မ မစုပ္ပဲေနဖို႔ ႀကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း ကေလးေတြကို ဒီလိုေလးေတြလည္း ေျပာေပးသင့္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
အကယ္၍ မိမိကေလးဟာ လက္မစုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ တစ္ျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္သြားပါက မိဘေတြက ကေလးကို ဆုေပးတဲ့စနစ္ေလး က်င့္သုံးေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကေလးရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈ၊ ေအာင္ျမင္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳေပးတဲ့သေဘာပါ။ ဒီလိုမေကာင္းတဲ့အက်င့္ေလးကို ေဖ်ာက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ႀကီးမားတဲ့လက္ေဆာင္မဟုတ္ေတာင္ ညဘက္ ပုံျပင္တစ္ပုဒ္ ပိုဖတ္ျပတာမ်ိဳး၊ အ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္ဝယ္ေပးတာမ်ိဳး၊ ကစားကြင္းလိုက္ပို႔တာမ်ိဳး စသည့္ လက္ေဆာင္မ်ားနဲ႔ ကေလးကို စိတ္ဓာတ္တက္ႂကြေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးလို႔ရပါတယ္။ ကေလးမွာလည္း သူ႔ႀကိဳးစားမႈအတြက္ ဒီလိုလက္ေဆာင္ေလးရတယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးဝင္သြားမွာပါ။
တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ မိဘေတြမွာ ကေလးရဲ႕အက်င့္တစ္ခုခုကို ျပင္ခ်င္တဲ့အခါ အတင္းအၾကပ္ တိုက္တြန္းတာမ်ိဳး ဆူပူႀကိမ္းေမာင္းတာမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ဒီလိုအျပဳအမူေတြကိုေတာ့ မလုပ္မိေစဖို႔ အႀကဳံျပဳပါရေစ။ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ဟာ ႏူးညံ့လြန္းတဲ့အတြက္ မိဘေတြမွာ အက်ိဳးအေၾကာင္း မရွင္းျပဘဲ ဆူပူလြန္းတဲ့အခါ အ႐ြဲ႕တိုက္တတ္စိတ္ကိုျဖစ္ေစတဲ့အျပင္ စိတ္ဖိစီးမႈကိုလည္း ႏွစ္ဆတိုးေစပါတယ္။ ထို႔အျပင္ လက္မစုပ္တတ္တဲ့အက်င့္ေပ်ာက္ေအာင္ လက္ကို ရွာလကာရည္သုတ္တာမ်ိဳး၊ အႏၲရာယ္မရွိတဲ့လက္သည္းနီဆိုးေဆးေတြ ဆိုးေပးတာမ်ိဳးလည္း မလုပ္သင့္ပါဘူး။
ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားနဲ႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ေသာ္လည္း မိမိကေလးမွာ ဘယ္လိုမွအက်င့္ေဖ်ာက္မရဘဲ ျဖစ္ေနပါက သြားဆရာဝန္ႏွင့္ သြားျပ၍ ဆရာဝန္နဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးသင့္ပါတယ္။ ထိုအခါ သြားဆရာဝန္မ်ားရဲ႕ လမ္းၫႊန္ခ်က္အတိုင္း ေသခ်ာျပဳလုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ ေပ်ာက္ႏိုင္ပါတယ္။ မိမိကေလး၏ သြားက်န္းမာေရးအတြက္လည္း သြားဆရာဝန္နဲ႔ မၾကာခဏျပေပးဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ။
health products directory
Source: on doctor
Read; သင္ ငါးမ်က္စိ ဆိုတဲ့ အေရျပားေရာဂါျဖစ္ေနၿပီလား ??
